เมื่อประมาณปี 2538 ดิฉันมีเริ่องไม่สบายใจนิดหน่อย ก็เลยซื้อตั๋วรถไฟไปหาน้องสาวที่กรุงเทพฯ (บ้านดิฉันอยู่เชียงใหม่ บ้านของน้องสาวอยู่แถวบางแค) ดิฉันไปอยู่ประมาณหนึ่งสัปดาห์ก็หางานทำ ได้งานเป็นผู้ช่วยทันตแพทย์อยู่เขตภาษีเจริญไม่ไกลจากบ้านเท่าไหร่
การเป็นผู้ช่วยทันตแพทย์นี่ก็เอาแน่ไม่ได้ บางทีคนเยอะบางทีก็น้อย ดิฉันก็ทำงานไปเรื่อยๆ จนวันหนึ่งใกล้สิ้นเดือนดิฉันอยู่ทำงานจนค่ำกว่าจะกลับบ้าน ดิฉันลงรถเมล์แล้วลงเดินต่อเข้าไปในซอยเพื่อที่จะเข้าบ้านน้องสาว ทางเข้าบ้านเป็นซอยลึกแล้วก็เล็กเลียบไปตามลำคลองมีบ้านอยู่เลียบฝั่งคลองไปทั้งสองฝั่ง แต่วันนั้นแปลกมาก ทุกบ้านปิดไฟกันแต่หัวค่ำ ดิฉันไม่ได้คิดอะไรเดินไปเรื่อยจนจวนจะถึงบ้าน แต่ก่อนจะถึงบ้านมีต้นก้ามปูอยู่ต้นหนึ่ง ต้นไม่ใหญ่มากนัก ก็บังเอิญเหลือบไปเห็นคนคนหนึ่งขึ้นไปนั่งยองๆ กอดเข่าอยู่ตรงโคนต้นก้ามปู ดิฉันก็ไม่ได้คิดอะไร คิดว่าเป็นคนเมาแล้วยังคิดเข้าข้างตัวเองอีกว่า ดีเสียอีกมีคนมานั่งอยู่เป็นเพื่อน แล้วก็ชำเลืองมองว่าเขาจะเดินตามมาหรือเปล่า เพราะอีกใจหนึ่งก็กลัวว่าจะเป็นพวกติดยา แต่ก็ไม่ได้ยินเสียงเขาเดินตามมา ก็ไม่ได้สนใจ ไม่ได้คิดว่าเป็นผีด้วยเพราะว่าเป็นคนไม่ค่อยกลัวผีเท่าไร ก็เลยไม่ได้เล่าให้ใครฟัง จนเช้าจึงเล่าให้น้องสาวฟัง ว่าเมื่อคืนเลิกงานดึกไปหน่อยเจอขี้เหล้า น้องสาวถามว่าเจอที่ไหน ก็บอกไปว่าเจอที่ใต้ต้นก้ามปู น้องสาวบอกพี่เจอดีเข้าแล้ว น้องสาวเล่าว่า ตรงต้นก้ามปูนะเคยมีคนไปผูกคอตาย ชาวบ้านแถวนี้เจอกันบ่อย นี่ดีนะที่เขามาให้เห็นแบบดีๆ ไม่ได้มาหลอกมาหลอน
นี่ฉันถูกผีหลอกหรือนี่ ทุกวันนี้ก็ยังไม่อยากเชื่อว่าถูกผีหลอก
การเป็นผู้ช่วยทันตแพทย์นี่ก็เอาแน่ไม่ได้ บางทีคนเยอะบางทีก็น้อย ดิฉันก็ทำงานไปเรื่อยๆ จนวันหนึ่งใกล้สิ้นเดือนดิฉันอยู่ทำงานจนค่ำกว่าจะกลับบ้าน ดิฉันลงรถเมล์แล้วลงเดินต่อเข้าไปในซอยเพื่อที่จะเข้าบ้านน้องสาว ทางเข้าบ้านเป็นซอยลึกแล้วก็เล็กเลียบไปตามลำคลองมีบ้านอยู่เลียบฝั่งคลองไปทั้งสองฝั่ง แต่วันนั้นแปลกมาก ทุกบ้านปิดไฟกันแต่หัวค่ำ ดิฉันไม่ได้คิดอะไรเดินไปเรื่อยจนจวนจะถึงบ้าน แต่ก่อนจะถึงบ้านมีต้นก้ามปูอยู่ต้นหนึ่ง ต้นไม่ใหญ่มากนัก ก็บังเอิญเหลือบไปเห็นคนคนหนึ่งขึ้นไปนั่งยองๆ กอดเข่าอยู่ตรงโคนต้นก้ามปู ดิฉันก็ไม่ได้คิดอะไร คิดว่าเป็นคนเมาแล้วยังคิดเข้าข้างตัวเองอีกว่า ดีเสียอีกมีคนมานั่งอยู่เป็นเพื่อน แล้วก็ชำเลืองมองว่าเขาจะเดินตามมาหรือเปล่า เพราะอีกใจหนึ่งก็กลัวว่าจะเป็นพวกติดยา แต่ก็ไม่ได้ยินเสียงเขาเดินตามมา ก็ไม่ได้สนใจ ไม่ได้คิดว่าเป็นผีด้วยเพราะว่าเป็นคนไม่ค่อยกลัวผีเท่าไร ก็เลยไม่ได้เล่าให้ใครฟัง จนเช้าจึงเล่าให้น้องสาวฟัง ว่าเมื่อคืนเลิกงานดึกไปหน่อยเจอขี้เหล้า น้องสาวถามว่าเจอที่ไหน ก็บอกไปว่าเจอที่ใต้ต้นก้ามปู น้องสาวบอกพี่เจอดีเข้าแล้ว น้องสาวเล่าว่า ตรงต้นก้ามปูนะเคยมีคนไปผูกคอตาย ชาวบ้านแถวนี้เจอกันบ่อย นี่ดีนะที่เขามาให้เห็นแบบดีๆ ไม่ได้มาหลอกมาหลอน
นี่ฉันถูกผีหลอกหรือนี่ ทุกวันนี้ก็ยังไม่อยากเชื่อว่าถูกผีหลอก
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น